向若而歎

向若而歎
(向若而歎, 向若而叹) 語出《莊子‧秋水》: “至於 北海 , 東面而視, 不見水端, 於是焉 河伯 始旋其面目, 望洋向 而歎曰: ‘……今我睹子之難窮也, 吾非至於子之門則殆矣。 ’” , 海神。 後因以“向若而歎”比喻向高明者折服, 而自嘆不如。
錢謙益 《汲古閣毛氏新刻十七史序》: “然後乃知夫割剝全史, 方隅自命者, 未有不望崖而返、向若而歎者也。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»